متن آهنگ "هزار تومنی" از حامد فرد

تا ته آهنگ گوش بده ، کنار تو نرو
تا بهت بگم داستان هزار تومن
هزاری که باید بابتش جون هدیه کنی
هزاری ای که نباشه باید خون گریه کنی

خون گریه کنی ،وقتی کرده خستت کرده زمونه
وقتی از خدا میخوای گرسنه بچت نمونه
وقتی زنت تو جونی داره حس یه پیر زن
وقتی که از بی پولیه مثل یه بیوه زن
مثل بیوه ای که نداشت قرص اعصاب سر شو
واسه خرید اون قرص فروخت اعضای تنشو
این جمله رو میگم بکن کلیه اش مرور
اون زن از سر بیچارگی کلیه شو فروخت
و دختر بیخونه ای که در بست پا میده
سر هزاری کثیف با هر کس خابیده
و خونواده ای که اونو از قصد نادیده
گرفتنشو اونم خسته اس از بس نالیده
اون دختر قربانی مردای کذائی شد
اون دختر بازیچه دستای کسایی شد
که آبروی ایرانُ از تو ریشه کندن
سر هزاری خون مردم تو شیشه کردن
بوی هزاری سمتشون میاد از دم بیهوشن
پاش که باشه خدا و پیغمبر کیلویی چند
اینا خون مردم از رو قسم چشیدن
سر هزاری خدا هم به قسم کشیدن
داری منو میبینی که از زمونه بیزارم
با وجود خستگی یو با زبون بیحالام
قلم بر میدارم مینویسم شبونه بیدارم
و کاغد خط خطیه از درون بیمارم
بهم تهمت میزنن! میگنن شرور دیوانم!
میگم با این حرفام زیاد دوم نمیارم
ولی مهم نیست چون جون ایرانم
آره مهم اینه که من جون ایرانم

اینا عقده درونه که به سبک شعر میشه
عقدای که در کنار تو درد دل میشه
منم نمیدونم زمونه سرم چی میاره
فقط میدونم یه قدم جلو ترم دیواره
چه کسایی به راحتی شدن مسئول بخشی
چه کسایی یادی کردن از مسعود شصتچی
که وجودشون هنوزم از کامل آشنا
رئیس سوخت میشه مدیرعامل باشگاه
چه کسا معتادنُ توی کابوسشون گیرن
خونه ی غریبها را با ناموسشون میرن
نعشه که شدن خیره پای سریال میشینن و
ارزش ناموس تو دود تریاک میبینن
اینا نصیحت نیست توهین به پیرها نباشه
بدون اگه هزاری توی جیبها نباشه
اینکه طلبی داره طلبشم رفع نمیشه
اونی که بدهی داره جسدشم دفن نمیشه
خدا خاک پاتم تویی که بزرگترینی
خدا آیا دیدی مردمی که بخور نمیری
میاوردن یه نون هلالی کمی بدست
افرادی که بودن توی فولاد غدیر یزد
کوره ترکیدُ اومد مذاب رو سرشون
داشتن فریاد میزدند که ذغال شد تنشون
بگو رسمش اینه بچه ها کز داده باشن
یه گوشه ای فکر پدر جزغاله باشن
بهم میگه حامد اینقدر به خدا حرف نزن
بهت میگم که بدون اون خداوند قسم
که این راه یه روز حسابی ندامت میده
تو کشور سر هزاری جنایت میشه
بهم میگه بی خیال تو که درست راهت
بهت میگم حامدم جزء گرسنه هاء
این فقر که دردش به نوعی دورش
اونم مثل همه هشتش گروء نه شه